Utvrđivanjem svih modaliteta usluge koju su razvile i koju godinama pružaju svojim članovima same organizacije i udruženja osoba koje žive sa HIV/AIDS-om otpočeo je proces standardizacije usluge Parnjačko (vršnjačko) savetovanje. Analiza dobijenih informacija pokazala je da postoje specifičnosti u procesu pružanja usluge parnjačkog savetovanja, ali da je zajedničko svim organizacijama da usluga predstavljala skup aktivnosti koje se realizuju savetodavnim usmeravanjem, informisanjem i pružanjem psihosocijalne podrške, usmerenim ka osnaživanju pojedinaca koji su tek otkrili svoj HIV status i onih koji žive sa HIV-om duži niz godina i pružaju
podršku jedni drugima.
Tokom poseta na terenu i u konsultacijama sa PLHIV osobama koje su i korisnici i pružaoci usluge, utvrđene su sličnosti i razlike u obezbeđivanju usluge parnjačkog savetovanja, sagledani su zajednički interesi i razmotrene
mogućnosti ujednačavanja, odnosno standardizacije usluge. Na ovoj tački zajedničkog prepoznavanja i na saznanju da usluga koju pružaju jedni drugima ima socijalni karakter, otpočeo je proces kreiranja i standardizacije
inovativne socijalne usluge namenjene osobama koje žive sa HIV/ AIDS-om, u skladu sa Zakonom o socijalnoj zaštiti.
U konsultativnom, interaktivnom procesu u kome su same PLHIV osobe imale vodeću ulogu, koristeći metodologiju definisanja standarda usluga u sistemu socijalne zaštite, proces se nastavio utvrđivanjem svrhe usluge, preciznim definisanjem ciljne grupe kojoj je usluga namenjena i definisanjem aktivnosti koje čine sadržaj usluge i koje se preduzimaju da bi se zadovoljile potrebe korisnika. Utvrđena je i osnovna specifičnost ove usluge, koja predstavlja osnov za o uređivanje u sistemu socijalne zaštite. Naime, vršnjačka podrška se razlikuje od drugih oblika socijalne podrške u tome što je izvor pružaoca podrške vršnjak (parnjak), odnosno onaj koji podršku pruža i onaj koji podršku prima su u svojevrsnom odnosu jednakosti. Vršnjak (parnjak) je u poziciji da pruži podršku na osnovu relevantnog
iskustva: on ili ona je “bio tamo, iskusio to” i može da razume svog vršnjaka (parnjaka) kome je potrebna podrška.
Kako je vršnjačko (parnjačko) savetovanje skup aktivnosti i za pojedince koji žive sa HIV / AIDS-om ali i za članove njihovih porodica kojima im se pomaže da se osnaže i razviju efikasne strategije za pozitivan život sa HIV-om, to, u skladu sa Članom 46. Zakona o socijalnoj zaštiti, ova usluga spada u grupu savetodavno-terapijskih i socio-edukativnih usluga, koje se „pružaju kao vid pomoći pojedincima i porodicama koje su u krizi, radi unapređivanja porodičnih odnosa, prevazilaženja kriznih situacija i sticanja veština za samostalan i produktivan život u društvu“.
Proces standardizacije usluge parnjačkog savetovanja i njenog prepoznavanja kao jedne od savetodavno-terapjskih i socio-edukativnih usluga u sistemu socijalne zaštite predstavlja profesionalni izazov koji će pratiti sudbinu svih drugih iz ove grupe usluga. Naime, savetodavno-terapijske i socio-edukativne usluge nisu dovoljno opisane i specifikovane u zakonskim aktima, nemaju definisane minimalne standarde, u praksi nisu profilisane za potrebe različitih osetljivih društvenih grupa i predstavljaju najrazuđeniju grupu socijalnih usluga. Otuda postoji značajan broj nepoznanica koje treba rešiti na putu do standardizacije usluge parnjačko savetovanje, ali jedno je sigurno – postoji stvarna potreba stvarnih korisnika usluge parnjačko savetovanje i za unapređenjem društvenog položaja ljudi koji žive sa HIV-om, za smanjenjem stigme i diskriminacije prema ovoj populaciji i za sprečavanjem obolevanja i umiranja od AIDS-a. A to su dovoljni razlozi za razvijanje i sistemsko uređivanje preventivnih i savetodavno-
terapijskih i socio-edukativnih usluga namenjenih osobama koje žive sa HIV-om, ali i svim mladim ljudima iz rizičnih grupa.